hani bazı nesneler vardır. mini minnacık ama anı yüklüdürler.
işte bu anahtarlığımda öyle. evin içinde belki de hergün gördüğüm ve yine senin hediye ettiğin onca nesne değil de bu anahtarlığı ne zaman kullanmak için çantamdan çıkarsam hep kendini hatırlatıveriyorsun. ne zaman ve nasıl bu kadar hayatımda yer etmene izin vermişim bilmiyorum. ve şimdi ayrı ayrı yerlerdeyiz. aynı kıtada bile değiliz. ve tabi herkes tamamiyle kendi hayatını yaşamakta. muhtemelen benim seni özlemediğim gibi sen de beni özlemiyorsun. belki de sadece benim seni hatırladığım gibi sen de beni hatırlıyorsundur ha? sadece bir tebessüm ve "iyi birisiydi" diyerek...
=)