03 temmuz gibi sıcak bir akşam üstünde, akşamında ve gecesinde sevgili kardeşimin kep törenindeydim. açık konuşmak gerekirse ben kendi dönemlerimle kep törenime katılmadım. ama mezun olduğum dönem sınıf arkadaşlarımın kep töreni zamanında törene gittim ama katılmadım. yani çıkıp da orada kep fırlatmadım. dolayısıyla aileme de haber vermemiştim. annem bu yüzden hala durup durup söylenir. ama bence gereksiz idi. bence tabi.
bu sene sevgili annem hevesle erkek kardeşimin kep törenini bekledi. keplerin havaya atılışı, marşlar ve and içmeleri... babam tabiki de sıkıldı. sanırım benim için babasının kızı sözü buradan geliyor. yine de ben daha sabırlıydım. bu konuda kendimle gurur duyuyorum. ve en nihayetinde gecenin sonunda parlak bir final ile "oh be!" dedik. bütün mezunlar için aynı gecede kep töreni düzenlemek cidden düşüncesizlik. rektör ve dekanların adına üzüldüm hani. o kadar öğrenciyi bir gecede öpmek - hatta öpmekten sıkılıp artık zoraki bir gülümseme ile tokalaşmak cidden can sıkıcıdır. ama öğrencilerin o kepleri büyük bir coşku ile fırlatırken "nihayet okul bitti!" dediklerine eminim. umarım hepsi için güzel bir son ile güzel bir başlangıç olur.